Car Garage Miniature Diorama

Lastikçi

Diorama ölçek 1:36

Hiç yolculuğunuzun bir bölümünde, yorgun argın direksiyon sallarken, Anadolu’nun ücra bir yolunda, köhne bir benzinliğin ondan da köhne bir köşesine atılmış, basit birkaç tahtadan yapılma, küçücük bir kulübe biçimindeki lastikçileri fark ettiniz mi? Daha da ilerisi, onlara hiç işiniz düştü mü?

 

Bir keresinde böyle bir yolculuğum sırasında, arabam çekişten düşmeye ve sağa çekmeye başlamıştı. Ne aksilik! Kenarda durup arabanın etrafında bir tur attım. Ne göreyim, sağ ön lastiğim yarı yarıya inmiş ve kulağımı yaklaştırınca hala hafiften “tıssss” sesini duyabiliyorum… Çaresiz tekrar yola koyuldum, fakat gözlerim sürekli yol kenarlarına acemice ve derme çatma iliştirilivermiş, bir iki irice taşla ayakta tutulan ve üzerinde beyaz yağlı boya ile beceriksizce yazılan “Lastikçi” yazısını arıyordu. Arabada tek başımaydım ve eşyam çok olduğu için de yedek lastiği evde bırakmak gibi bir hata yapmıştım! Hoş gerçi, yedek lastik yanımda olsa da kendim değiştirebilir miydim, ondan da emin değilim ya…

 

Arabanın durumu iyice kötüye gitmek üzereyken, tam anlattığım gibi bir “lastikçi” yazısı görünce o kadar sevindim ki anlatamam. Hemen önüne çekip park ettim. Ben daha arabadan inmeden, usta lastiğin durumunu görmüştü ve çırağa “gompiresörü çalıştır, bijon anahtarını getir, krikoyu şuraya çek, hadi sallanma” diye bağırdığını duyabiliyordum. Belki güleceksiniz ama, bir an kendimi Formula 1 yarışlarında pit stop yapan pilot gibi hayal ettim.  Sanırım, bu insanlar yolcuların acelelerine alışmışlar ve hiçbir açıklama yapmadığınız halde, her gelen müşterinin işini acele kabul edip, ona göre davranma bilinci geliştirmişler…

14 – 15 yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim kara gözlü, bıyıkları yeni terlemeye başlamış çırak, hiç konuşmadan ve çekingen bakışlarla ustasının buyruklarına yetişmeye çalışıyordu. Usta bir yandan lastiği sökerken, bir yandan birisi sıkışmış bijonumdan şikayet ediyor, kendi kendine söyleniyordu. Çırak, ustasının bir baş-göz işaretiyle yıldırım gibi ilerideki benzinlik binasına gidip, bana bir bardak çay kapıp getirdi. O ücra yerde, o güzelim taptaze çayı nereden bulup getirdiğine şaşırsam da, ilaç gibi geldi…

 

Usta, sağ ön lastiğimden pense ile çıkardığı serçe parmağı büyüklüğündeki vidayı bana gösterdi. “Abla, işte bundan patlamış lastiğiniz, şimdi yapıyorum” dedi. Çıkan vidayı da kocaman bir karton kutuya attı. Merak edip kutunun içine doğru bakınca, bir sürü paslı çivi, vida, tel, metal parçaları, aklınıza ne gelirse olduğunu gördüm. Belli ki, lastiklerden çıkan cisimleri biriktirip bir tür koleksiyon yapıyordu usta… Çok para kazanmadıkları belliydi, tüm alet ve ekipmanları eski püskü, mümkün olan aletler birkaç görevi birden üstlenmiş bir görüntü vardı. En değersiz malzemelerin bile atılmaya kıyılamadığı anlaşılıyordu. Ama çalışıyor ve yaşıyorlardı işte! “Acaba nasıl bir hayatları var” diye düşünmeden edemedim. Bu sessiz, vefalı ve saygılı Anadolu insanları, her gün önlerinden gelip geçen binlerce insanın,

sadece işi düşenlerinin fark edebildiği biçimde yaşıyor, bundan da hiç gocunuyor gibi görünmüyorlardı…

Tam çayım bittiğinde, usta bir sihirbaz gibi lastiğimi tamir edip yerine takmış, diğer lastiklerimin de havasını kontrol etmiş, hatta yetinmeyip yağ ve su seviyelerini de bir çırpıda kontrol etmişti bile…  Böyle bir yerden bu hizmeti beklemediğimi itiraf etmeliyim sanırım. Alınan komik ücret ise biz büyük şehirde yaşayanlar için alışılmadık bir durumdu… Kara gözlü çırağa birkaç kuruş bahşiş vermek istedim, önce sevindi ve elini uzatır gibi olduysa da, ustanın sert bakışları karşısında eli yanmış gibi elini geri çekti. Ben yine de zorla yanına giderek cebine koydum, kıpkırmızı kesilmişti ve ustaya doğru bakıp “benim suçum yok, zorla cebime koydu” gibilerden bir kaş işareti yaptığı gözümden kaçmadı.

 

Yeniden keyiflenip yola koyulduğumda, bu insanların ve bunlar gibi nice insanların varlıklarını bir nebze de olsa hatırlatmak için bir diorama çalışması yapmaya karar verdim.. Her zaman olduğu gibi sadece kağıt ve mukavva kullandım…otomobil lastikleri diecast ölçek 1:36 .